GPS +50° 24' 14.40", +16° 17' 26.66"

Pierwszy kościół drewniany został zbudowany w tym miejscu w XIII lub XIV wieku. W czasie wojen husyckich, które na tej ziemi trwały bez mała 50 lat, kościół drewniany był często spalony i niszczony, obecny murowany został wybudowany w 1574 lub 1576 roku. Był on dziełem renesansowym Melchiora Neumanna i przebudowany w latach 1698-1699. Przebudową kierował północnowłoski budowniczy Como z Bystrzycy Kłodzkiej, w pracach pomagał mu cieśla z Lewina Stephan. W 1681r. strop nad prezbiterium zastąpiono sklepieniem łukowym, w 1697r. podwyższono wieżę Kościoła.

W 1714 roku odnowiono fasadę kościoła, a w 1729 roku wybudowano z inicjatywy lewińskich kupców płóciennych (głównie Georga Stanke) dwukondygnacyjną przybudówkę przy prezbiterium, zawierającą w przyziemiu zachrystię, a na piętrze oratorium przeznaczone dla władz miejskich, kolatorów i dla lewińskiego kupiectwa.

Od 1701r. proboszczowi pomagał w pracy duszpasterskiej jeden wikariusz. Renesansowy kościół przebudowywano etapami stosownie do potrzeb, a nie według jednolitej koncepcji architektonicznej. Przebudowa trwała w stylu wczesnego baroku.  

Johan proboszcz kościoła parafialnego wymieniony jest w dokumentach po raz pierwszy w latach 1340 – 1350r. Wówczas jak i do połowy XVI wieku parafia lewińska należała do diecezji praskiej, a od 1344r. do archidiecezji praskiej a w jej ramach archidiakonatu Hradec Kralove i dekanatu Dobruska. W 1558r. pozostając w archidiecezji praskiej Parafia przyłączona zostaje do dekanatu kłodzkiego.

Patronat nad kościołem do około 1405r. sprawowali panowie Nachodu, po 1477r. panowie państewka homolskiego. Po jego rozwiązaniu w 1595r. patronat przejął hrabia kłodzki, później bezpośrednio król czeski i jednocześnie cesarz z domu Habsburgów. Po zajęciu hrabstwa kłodzkiego przez Prusy w 1742r. patronat sprawował król pruski.

Dochody proboszcza parafii lewińskiej w tych czasach były dość niskie, ponieważ tytułem tzw. Dziesięciny papieskiej parafia lewińska płaciła w latach 1369 - 1384 trzy grosze, a w 1399 sześć groszy. W roku 1377 przykładowa wartość nabywcza pieniądza była następująca: para butów od 6 do 18 groszy, koń 48 groszy, ciele 4 grosze, topór 4,5 grosza. Mistrz budowlany pracujący w mieście zarabiał 9 groszy tygodniowo, wójt 8 groszy tygodniowo. W latach 1395 - 1415 wg dokumentów, w Pradze wyświęcono trzech kleryków pochodzących z Lewina.

W 1708r. po wielkim pożarze Lewina zapoczątkowano procesję przebłagalną w święto Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Obchodzono Rynek i kończono przy Kolumnie Maryjnej u zbiegu dzisiejszej ul. Kościelnej, Okrzei i Placu Kościuszki. Zaniechano procesji w końcu XIXw.  

Wystrój kościoła

Renesansowy ołtarz z 1618 roku pod wezwaniem św. Michała Archanioła, ambona renesansowa z 1620 roku, boczny ołtarz pod wezwaniem dzieciątka Jezus (Freumdschaft Christi) ufundowany przez radcę handlowego króla Prus Fryderyka Wielkiego – Ignatsa Straucha z 1772r. W 1663r. postawiono przez bractwo św. Antoniego boczny ołtarz pod jego wezwaniem, w 1773 roku zastąpiony został nowym ołtarzem wykonanym także na zlecenie bractwa św. Antoniego. Obrazy drogi krzyżowej wykonano w 1736 roku. Organy pochodzą z 1885 roku wykonane przez firmę „Schlag – synowie ze Świdnicy”.

W Kościele został ochrzczony Köegler późniejszy kapłan i ojciec historii Ziemi Kłodzkiej. Bywał tu często jezuita Balbin, historyk czeski, który żył w latach 1621 – 1688.

Podczas postoju w podróży ( w Lewinie z Czech do Kłodzka) widział transport 12 tysięcy łyżek wyprodukowanych w Lewinie. Opisywał Lewin i Ziemię Kłodzką.

Złotymi zgłoskami w dziejach parafii zapisał się także kompozytor Johan Ratman, nauczyciel szkolny a zarazem opiekun chóru kościelnego w Lewinie od roku 1827. Skomponował 60 utworów muzycznych większość o tematyce religijnej. Dawał tzw. Koncerty zimowe w Lewinie z dwoma skrzypkami czeskimi Nassem i Nowotnym urodzonym w Gieschübel (Oleśnicy), zmarł w wieku 45 lat, 4 czerwca 1848 roku.

W 1662r. powstało przy parafii bractwo św. Antoniego. Bractwo obchodziło uroczyście 13 czerwca każdego roku święto ku jego czci. Bractwo fundowało ołtarze, dzwony, sponsorowało remonty i przebudowy kościoła, cmentarza. W kościele znajduje się odnowiony krzyż Bractwa.